سلام
اونایی که پست قبلیم رو نخوندن لطف کنند اول اونو بخونند، بعد این پست را که ادامه شه.
چهارده سال پیش با اون اتفاقی که تو حرم امام رضا علیه السلام برام افتاد فهمیدم که معنای زیارت این نیست که حتما دستت به ضریح امام برسه و ببوسیش. چه بسا بعضی اوقات اصرار بیش از حد برای رسیدن به ضریح و تبرک جستن به آن، باعث ارتکاب گناه و شکستن حرمت اون مکان مقدس بشه.
بعضیا برای رسیدن به ضریح مطهر ائمه معصومین علیهم السلام، تا می تونند دست و پا له می کنند و موجب آزار و اذیت زائران امام می شوند. خوب این حق الناسه.
من به چه حقی باید برای انجام یه عمل مستحب، مرتکب فعل حرام، اون هم در محضر امام معصوم بشم!
دیگه می دونم که اگه دور ضریح خلوت باشه، یا اینکه رسیدن به ضریح بی احترامی به ساحت مقدس امام معصوم و اذیت و آزار دیگران را به دنبال نداره، اجازه دارم برم جلو و خودم را به ضریح متبرک کنم و از همون جا با امامم صحبت کنم. در کنارش حواسم به زائرای دیگه هم باشه و به اونها هم فرصت رسیدن به ضریح را بدهم.
حالا جدای از همه اینها؛ زیارت که حتما به بوسیدن ضریح نیست. آدم بعضی ها رو تو حرم می بینه که اصلا عین خیالشون نیست کجا هستند.
سالهاست که سخن یه بزرگوار را آویزه گوشم کردم: « وقتی وارد حرم شدی، همون جا دم در ورودی خدمت آقا عرض ادب کن و سلام بده و بعدش اذن دخول را بخون ( از آقات اجازه ورود بخواه ) . اگه دیدی قلبت داره آتیش می گیره، اگه دلت گرفت، اگه برا دیدن امامت بی تاب شدی، اونوقت بدون که اجازه ورود بهت دادن. »
تصورش را بکنید رفتید در یه خونه رو زدید، خونه ی یه عزیز، صاحب خونه در را باز کنه. جلوی ورودتون را نگیره ولی با نگاهش بهتون بفهمونه که راضی نیست پا تو خونه اش بذارید. اون لحظه چی کار می کنید؟ چه حالی بهتون دست می ده؟ همینطور بی تفاوت سرتون را میاندازید پایین و وارد خونه می شوید؟
یا اینکه دنبال علت نارضایتی محبوبتون می گردید. اول صاحب خونه رو راضی می کنید، بعد وارد می شوید.
چی کار می کنید؟!!
یه سلام به محضرشون؛ هر جای دنیا که باشی، اگه با تمام وجود باشه، اگه خالی از هر نوع ریا و فریب خود باشه، حتما زیارت ایشون محسوب میشه و خدمتشون تقدیم میشه.
دوست دارم الان که این پست رو می خونی، تو این ماه مبارک، تو این روز مقدس که به نام شهداست، به یاد شهدا ، به عشق آقا ، یه سلام ( از اون سلاما که آقا از شنیدنش لذت می بره ) تقدیم کنی محضر مولایت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام.
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
شرمنده. کنترل قلم از دستم در رفت و مطلبم طولانی شد. صحبت درباره خاطره دومم که به کربلای امام حسین علیه السلام مربوطه را می ذارم برا ی پست بعدی.
ادامه دارد...
التماس دعا